Yine bir yılı geride bırakıyoruz. 2015’in yarısını askerde geçirdiğim için pek bir şey anlayamadım. Öyle böyle geçti işte, farkına varmadan. Bu yıl, aklımda ve kalbimde yer edinmiş olan üç şey var:
Birincisi, yetimhanelerde mutluluğun kendisini bulmasını bekleyen, yüreği büyük bedenleri küçük insanlar; ikincisi, huzurevlerinde bir umut evlatlarının gelmesini bekleyen, beklentileri küçük, kalpleri büyük insanlar; üçüncüsü de hayata çağımızın illeti sayılan kanser ile erken yaşta karşılaşan umut dolu, mutlu olmayı sonuna kadar hakeden lösemili çocuklar/gençler. Onlar aklımda ve kalbimde farklı bir yerde yaşıyorlar.
Mutlu olmayı değil, başkalarının mutluluğunu isteyen biri olarak, bu yıl bana ayrılan dilek hakkımı,, yukarıda bahsettiğim insanlar için kullanıyorum. Allah, öncelikle o insanların, sonrasında ise diğer bütün insanların kalplerindeki güzelliği kaderlerine yansıtır inşallah.
Hepinizin yeni yılını kutluyorum.
Yüzlerdeki küçük bir gülümse bile
bir çok şeyi değiştirebilme gücüne sahiptir.
Yorum Yok